ماهنامه خدآفرین برآمده از اندیشه فرهنگی محوری که تعالی بخش است و در فرایند زمان آفریننده و زیربنای آبادانی، رونق و گسترش آزادیهای فکری در بستر جامعه کنونی که تکثرگرایی اصل آن می باشد، میسر گردیده است. خداآفرین نام منطقه زیبا در آذربایجان است، سرزمینی با کوههای سرسبز با درختان کمیاب، چشمه های جوشان و رودهای خروشان مردمان ، شریف و نجیب از تبار آزاد مردان ترک در دامن قره داغ که زیبایی طبیعی و اندوخته های فرهنگی آن هر اندیشمندی را به تفکر وا می دارد. روزی در آنجا وفور است و زندگی با شادابی تمام در زیر نوای ساز عاشق های پرشورش در جریان است. مردمانش قلبی پر از ایمان و عشق به وطن دارند. خداآفرین یک هویت است برآمده از ذات خود که بر اسب اندیشه سوار گشته و با خاک پرمحصولش با دردهای فراوان و جدایی دیرینه اش اشکی به وسعت ارس از چشمانش جاری است. خداآفرین مأمنی عظیم همچون قلعه بابک (بذ)و ادیبانی همچون نباتی دارد. خداآفرین نظاره گر غارت یاغیان ارامنه در آن سوی سرزمین مسلمانان است که همیشه بر خانمان سوخته مومنین خداوند و بندگان بی پناه دست به دعا دارد.
خداآفرین عزت و شرف دیرینه ای بر پیکر مردمانی که چه ظلمها و جورها از بیگانگان و خوانین و جیره خواران کشیده است. اشک یتیمان آن سیلی محکمی است بر سفره رنگین جبارین که مشتی از دسترنج پر مشقتش را به زور به او می بخشیدند. خدا آفرین مایه مباهات تاریخ است. اکنون خداآفرین سرزمینی است پهن بر گستره اندیشه که با قلم فرزندانش مغرورانه در مقابل تاریخ پر از درد و اندوهش سربلندانه ایستاده اند. آنچه که امروز چه در عرصه مطبوعات و چه در پهنای مجازی شاهد آن هستیم نتیجه ثمر و تلاش فرزندان این خاک است که خداآفرین را از کوه به قلم، از خاک به سخن و از زیبایی طبیعی به شعر و از جور تاریخ و ناجوانمردانگیها به عشق تبدیل کرده است.
ایده ماهنامه خداآفرین حدود 17 سال پیش یعنی از سال 1375 در ذهن من خطور کرد و با مراجعه به اداره ارشاد اسلامی تهران و تقاضای تأسیس نشریه خداآفرین استارت شکل گیری آن زده شد. بعد از هفت سال پیگیری و صبر و بردباری در نهایت در سال 1383 دقیقاً خردادماه همین سال فردی از اداره ارشاد اسلامی معاونت مطبوعات زنگی به بنده زدند و گفتند تبریک می گویم نشریه شما مجوز دریافت نمود. خوشحالی توأم با نگرانی بر من چیره شد. از جهتی خوشحال بودم که توانستم مجوز مجله را دریافت کنم، از بعد دیگر نگران بودم که انرژی جوانی هفت سال پیش را ندارم و مهم تر از همه مسئله مالی نشریه بود که مرا به چالش وا می داشت.
ناگفته نماند در اولین قدم شاعر گرانقدر آقای صدیار وظیفه ( ائل اوغلو ) با بنده همکاری و همراهی نمودند و اولین شماره ماهنامه خداآفرین با تلاش ما دو نفر اصلی و همکاری دوستانی از جمله آقای علی محمد نیا ، عنایت نوری ،فیروز اسدی ، سیاوش مددی،مهدی پناهی،ایمان ایمانی،ب.فولادی،آیدین محمدی(مدیرمسئول فعلی)قنبر سیفی ودیگر با تیراژ 000/10 جلد به چاپ رسید.
از آنجا که ماهنامه به دو زبان ترکی و فارسی بود مورد استقبال هموطنان ترک قرار گرفت و تقریباً تمامی آنچه را که چاپ می کردیم می فروختیم و اندک برگشتی ها را نیز به مدارس آذربایجان مجانی هدیه می کردیم. با گذشت زمان و با پیوستن اساتید و دانشجویان فهیم به این جریان ادبی نشریه خداآفرین هر روز از نظر محتوایی غنی تر شد. ناگفته نماند فرایند همکاری بدون تنش نبود با توجه به اوضاع فرهنگی – اجتماعی – اقتصادی و سیاسی جامعه نوع همکاری افراد تغییر می کرد. گروههای علاقمند معمولاً می خواستند نشریه را از آن خود کرده و به سخنگوی تفکر خویش تبدیل نمایند. در این روند گذر آقای ائل اوغلو نیز بعد از سه سال و اندی همکاری ماهنامه را ترک کرد. با آمدن افکار جدید و استقبال توده مردم خصوصاً شاعران ، ادیبان و نویسندگان شهرستانی از ماهنامه خداآفرین این نشریه توانست اعتدال را رعایت کرده و شعار مردمی بودن خود را حفظ نماید.
خداآفرین که سنگ صبور نویسندگان و ادیبان ترک که قلمشان بدلیل نبود بستر فرهنگی لازم خشکیده بود جانی دوباره بخشید. سیل عظیم مقالات ، اشعار و نوشته های ترکی که بسوی ماهنامه جاری شده بود مرا چندان خوشحال نموده بود که قابل وصف نیست. به وضوح می توان دید که بستر فرهنگی و زمینه ایجاد شده در خداآفرین تقریباً همه اقشار مردم را از طیف های گوناگون فکری به سوی خود کشانده بود.
خداآفرین بازهم با ماندگاری خود ثابت کرد که می توان بر سختی ها غلبه کرد و به راه طولانی ادامه داد. صفحات خداآفرین با آنکه به دلیل عدم امکانات مادی بدون پیرایش است ولی در آن صفحه های بی آلایش سخن ها و گفته ها و اندیشه های ناب و خالص نهفته است. اکنون خداآفرین در وسعت جغرافیایی بسیار وسیعی جایگاه شایسته ای در میان دوستدارانش بخصوص نوقلمان و کهنه قلمان دارد.
خداآفرین رازدار و امانت دار فرهنگ غنی آذربایجان است که با گذشت یک دهه از عمر آن تبدیل به یک دستاورد عظیم فرهنگی شده است که چراغ راه آیندگان و مفرش قلم کنونیان است. حرف به حرف خداآفرین زائیده از عشق لایزال است، هر سطر خداآفرین تاریخی از آذربایجان و فرهنگ و فولکلور آنست که به واسطه خود شهروندان در دل نشریه خودشان مکتوب گردیده تا در سده های آینده به خودشان ببالند و از چشمه زلال تفکر و اندیشه نیاکان خود بهره مند گردند.
خداآفرین وحدت آفرین است، خداآفرین فرهنگ سئوگی( عشق ورزیدن ) است. خداآفرین به انسان می نگرد و او را اشرف مخلوقات می داند. خداآفرین زایده روح زیبایی است که در آن پاکی، عدالت ، همه نگری ، برابرنگری نهفته است از مکتب مادران آغاز شده و به زیبائی زبان آنان عشق می ورزد. از جوهره جوانمردی توشه دارد و به آیین بلند خدای ازلی و وحدت در عین کثرت می اندیشد. ما توانستیم و به جوانان می گوییم شما هم آغاز کنید، می توانید، با خداآفرین همکاری کنید تا خداآفرین با روح شما عجین شود. بیایید عشق بورزیم همانطور که در دین مبین اسلام نیز اساس بر دوست داشتن، صلح و عدالت است. ما فرزندان خاموش و زحمت کش خاک پاک آذربایجان تخم عشق و ایثار و جاودانگی در سرزمین خود می کاریم و آنرا با قلم های خود نشا میکنیم و در این راه صبورانه قدم برمی داریم.
دوستان، خداآفرین که تلاش مجموعه ای از دوستداران فرهنگ می باشد اکنون به صورت سایت درآمده و با قراردادن مطالب خود در این دنیای مجازی دسترسی به آنرا آسان کرده است.
لازم به ذکر است استفاده از مطالب خداآفرین با قید منبع، بلامانع است و ما همیشه منتظر شنیدن نظرات، پیشنهادات و انتقادات شما هستیم.
دکتر حسین شرقی
صاحب امتیاز، سردبیر و مدیر مسئول سابق